حجت الاسلام والمسلمین محمد ملک زاده، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در برنامه این هفته تلویزیون اینترنتی پاسخ وابسته به مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات حوزه های علمیه به واکاوی فرارِ بی بازگشت شاه پرداخت و گفت: فرار محمدرضا پهلوی در ۲۶ دی ۱۳۵۷ که به عدم بازگشت او به ایران و مردنش در خارج از مرزها منجر شد، در واقع دومین فرار او از ایران بود. اولین فرار او در زمان قبل از کودتای ۲۸ مرداد اتفاق افتاد که با پیروزی این کودتا دوباره به ایران بازگشت. اما در دومین فرار خیال محمدرضا به وقوع نپیوست و با رهبری حضرت امام خمینی رحمة الله علیه و پشتیبانی مردم از ایشان دیگر پهلوی دوم موفق به بازگشت به ایران نشد.

وی ادامه داد: در زمانی که محمدرضا در حال ترک ایران بود، به گفته رسانه های غربی هیچ کس ناراحت نشد و بلکه همه خوشحال بودند. واقعیت این است که پهلوی ها بقای خود را مدیون خارجی ها بوده و در آخرین لحظات حکومت شان به دلیل از دست دادن پایگاه مردمی و بحران مشروعیت دیگر هیچ نیروی پشتیبانی نداشتند.

اظهار عجز و لابه رضاخان در حضور ناخدای انگلیسی

حجت الاسلام والمسلمین ملک زاده افزود: در چهارم مرداد و زمانی که رضاخان پهلوی داشت از ایران خارج می شد، ناخدای کشتی او که یک انگلیسی می گوید او آنچنان عاجزانه به من نگاه کرده و می گفت من چکار کرده ام که مرا از ایران بیرون می کنید، گویی من پادشاه انگلستان بودم. رضاخان پهلوی در خارج از ایران مرد و جنازه او هم به سختی و با تلاش های بسیاری پس از شش سال بعد از مرگ او به ایران بازگردانده شد.

وی تصریح کرد: در مورد محمدرضا پهلوی نیز مردن در خارج از ایران اتفاق افتاد و جنازه او دیگر به ایران بازنگشت. هنگام مردن او مردم ایران ابراز شادمانی گسترده ای کردند.

تماس رئیس جمهور آمریکا با شاه، دو ساعت بعد از حادثه جمعه خونین ۱۷ شهریور

عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی گفت: فردی که خودکامه و مستبد است همچون محمدرضا پهلوی دو ساعت بعد از حادثه جمعه خونین هفده شهریور از سوی کارتر با او تماس گرفته می شود تا به او دلداری داده شود. آمریکایی ها هم می دانستند که با این اقدامات خونین و مستکبرانه و به خیابان آمدن میلیونی مردم ایران دیگر امیدی به باقی ماندن حکومت پهلوی نیست.

وی اظهار کرد: فساد سیاسی و ناکارآمدی در حوزه های مختلف اقتصاد، عمران، بهداشت و درمان و آموزش از مشکلات رایج در دوران پهلوی بود. و این در حالی است که در آن زمان ارتباط قوی بین ایران و آمریکا و غرب وجود داشت و در سال های آخر از درآمدهای بالای نفتی برخوردار بود. در کتاب نوشته شده توسط جان فُران آمده است که در سال ۱۳۵۶ عقب ماندگی حوزه بهداشت و درمان ایران به جایی رسیده بود که ایران در سطح منطقه خاورمیانه بدترین نسبت پزشک- بیمار، بالاترین نرخ مرگ و میر نوزادان و اطفال و پایین ترین نسبت تخت بیمارستانی به جمعیت را داشت. در آن زمان برای یک عمل جراحی ساده می بایست مردم که البته مردمی که دارای سرمایه های مالی بالا بودند، به خارج از کشور می رفتند. امروزه به برکت انقلاب اسلامی کشور ایران دارای رتبه اول بهداشت و درمان منطقه را داراست و افراد بسیاری برای درمان بیماری های خود از سایر کشورها به ایران می آیند.

خوشگذرانی ها و رها کردن امور مملکت

حجت الاسلام والمسلمین ملک زاده خاطرنشان کرد: یکی از مشکلات موجود در شیوه حکومت پهلوی سفرهای تفریحی و خوشگذرانی های شاه و اعضای دربار در خارج از کشور است که به رها کردن حکومت و مسائل مملکت می انجامید. اسدالله علم که از افراد بسیار نزدیک و گویی از اعضای خانواده پهلوی بود، در خاطراتش آورده است که وقتی محمدرضا به تفریح و استراحت در یکی از کشورهای اروپایی به سر می برد پس از ۴۵ روز به او گفتم که باید به کشور بازگشته و به مسائل حکومتی بپردازد؛ او می گوید آن جا بود که محمدرضا برآشفته شد.

اسدالله عَلَم: نباید تعجب کنیم که مردم نسبت به ما بدبین باشند

وی بیان کرد: مباحثی همچون فقدان انتخابات آزاد و آزادی بیان از دیگر نقطه ضعف های مهم حکومت پهلوی بوده است. اسدالله علم در خاطراتش معترف است که در خصوص فقدان انتخابات آزاد “در کلیه سطوح از انتخابات مجلس گرفته تا انتخابات محلی و انجمن شهر دولت آزادی را از مردم سلب کرده و اراده خود را به مردم تحمیل می کند، نامزدهای خود را از صندوق ها بیرون می آورد، مثل اینکه رأی دهندگان کوچکترین حقی در این مورد ندارند؛ حالا که این همه مدت نسبت به خواست های ملت کر و کور بوده ایم نباید تعجب کنیم که مردم هم نسبت به ما بدبین باشند”. او در پاسخ به دیلی تلگراف در خصوص آزادی سیاسی می گوید “این اساساً یک مسئله طنز است”. او در مصاحبه چند ساعته با دیلی تگراف و گاردین در پاسخ به اینکه شما چرا در سرکوب آزادی بیان و ابراز عقیده اصرار دارید؟ می گوید “در کشوری که شاه مملکت انقلاب سفید کرده است مردم دیگر نیاز ندارند به اینکه آزادی بیان داشته باشند”. خود اسدالله علم در خاطراتش می گوید که “خودم اعتراف می کنم این پاسخ شرم آوری بود که تماماً یادآور شعارهای رژیم های کمونیستی است، اما آخر چه می توانستم بکنم و چه بگویم؟”

نمایش فسادهای اخلاقی از سوی شخص اول مملکت!

عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی گفت: نمایش فسادهای اخلاقی از سوی شخص محمدرضای پهلوی یکی دیگر از کارهایی بود که بنا به گفته های اسدالله علم بویژه در سال های آخر حکومت او بی مهابا و با احساس قدرتمندی بیش از حد به آن اهتمام ورزیده می شد.

وی تصریح کرد: فریده دیبا مادر فرح پهلوی در کتاب خاطراتش دارد که “گاهی مدت زیادی طول می کشید که مورد کلانی از فساد در دستگاه های حکومتی به شاه گزارش می شد و محمدرضا دستور به بایگانی مدارک آن می داد”. این مصداق بارز فساد سیستماتیک است؛ زیرا فردی که رأس حکومت برشمرده می شود، خودش دستور به لاپوشانی این جرائم و اختلاس ها می دهد.

“ثروت افسانه ای” خاندان پهلوی

حجت الاسلام والمسلمین ملک زاده در ادامه بحث گفت: یکی از مباحثی که معرکه آرا در بین نویسندگان غربی شده است میزان ثروت و دارایی پهلوی ها در زمان خروج از ایران می باشد. دارایی هایی که پهلوی ها از ایران خارج کردند و هیچ کدام از آن ها علی رغم تلاش های دولت های مختلف بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به ایران بازنگشت. مقالات مختلفی در این مورد در نشریات غربی نوشته شد و حتی لقب ثروت افسانه ای را به آن دادند. بنا بر گزارش واشنگتن پست پهلوی پدر وقتی ایران را در سال ۱۳۲۰ مالک ۱۰ درصد از زمین های کل کشور، ۷۰۰۰ روستا و چیزی حدود ۲۰۰۰ کیلومتر مربع از زمین های حاصلخیز ایران بود. رسانه های دیگر ثروت پهلوی ها را در هنگام خروج از ایران تا میلیاردها دلار را تخمین زده اند. به گفته شخصی که از سوی دولت موقت و در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی وکیل بازپس گیری اموال ایران از پهلوی ها بود، اگر همه چیز فراهم بود پنج سال طول می کشید که میزان دارایی شاه مخلوع فقط اندازه گیری شود.

وی تأکید کرد: در رسانه ها و تحقیقاتی که انجام شده است می بینیم که در سال ۱۹۷۹ روزنامه نیویورک تایمز می نویسد “به گفته منابع بانک جهانی تنها در دو سال آخر دوران حکومت پهلوی مبلغی بین دو تا چهار میلیارد دلار به حساب شخصی آن ها در آمریکا منتقل شده است”.

۳۸۴ چمدان عتیقه جات، الماس، جواهرات، ساعت های طلا و تاج های تمام زمرد

عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی عنوان داشت: در روز ۲۶ دی که پهلوی ها از ایران خارج شدند، فرح به افراد مورد اعتمادش دستور داد ۳۸۴ صندوق و چمدان شامل عتیقه جات، الماس های گران بها، جواهرات، ساعت های طلا و تاج های تمام زمرد بسته بندی شود تا با او به خارج منتقل گردد.

وی خاطرنشان کرد: خرید کاخ ها و ویلاهای متعدد در کشورهای مختلف که کاخ گل رز در سوئیس تنها یکی از آن ها بود که در همان سال ها جنجال های زیادی در رسانه های غربی را رقم زد.

دولت های غربی برای اموال مسروقه ملت ایران چه اقدامی کرده اند؟

حجت الاسلام والمسلمین ملک زاده افزود: لازم است دولت های غربی که داعیه حمایت از مردم ایران را داشته و از خاندان پهلوی و یاران آن ها حمایت می کنند در مورد این اموال مسروقه که از اموال و دارایی های مردم ایران دزدیده شده است، پاسخ گو بوده و نسبت به بازگشت آن ها اقدامات لازم را انجام دهند.

وی تأکید کرد: تجربه نشان داده است که دولت های غربی به چیزی جز منافع خودشان نمی اندیشند؛ آن ها حتی افرادی را که بیشترین خدمت را به دولت های غربی کرده اند، به محض اینکه احساس کنند تاریخ مصرفشان گذشته است، آن ها را رها می نمایند. در خصوص محمدرضای پهلوی نیز رفتار آمریکایی ها به همین گونه بوده است. او در کتاب «پاسخ به تاریخ» به طور خلاصه می گوید من هرچه را که غربی ها و شما آمریکایی ها خواستید انجام دادم، پس چرا مرا تنها رها کردید. حتی او دچار این توهم می شود که انقلاب اسلامی را هم خود آمریکا رقم زده است!

تحقیر شاه از سوی دوستانش/ تفاله اش حتی به درد غذای خوک ها هم نمی خورد

عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی اضافه کرد: تحقیر شاه و خانواده اش، از سوی خود فرح پهلوی نیز با صراحت بیان شده است. او می گوید آمریکایی ها در ۱۱ آذر ۵۸ که هنوز درمان شاه به اتمام نرسیده بود به ما گفتند باید به جزیره پاناما بروید. متأسفانه بعد از رفتن به پاناما و در مدت سرگردانی و جست و جوی کشوری برای پناهندگی شاهد بستری شدن شاه در بیمارستان مخصوص بیماران روانی بودیم و در واقع احساس کردیم دولت آمریکا بزرگترین توهین را به ما کرده است.

وی در پایان خاطرنشان کرد: فرح در ادامه خاطراتش از آخرین روزهای حیات محمدرضا می گوید رئیس جمهوری پاناما آمد و گفت “شاه مانند پرتقالی است که تا آخرین قطره آبش را گرفته اند و تفاله اش حتی به درد غذای خوک ها هم نمی خورد. این سرانجام کسی است که کشورهای بزرگ او را چلانده اند، شیره اش را کشیده اند و تفاله اش را به دور انداخته اند”. یعنی دارد وضعیت فعلی شاه را تصویر می کند.